عوامل حسادت کودک

حسادت واکنش هنجاری است که کودک نسبت به از دست دادم محبت واقعی، فرضی و یا تهدید به آن از خود نشان می دهد. در بسیاری از موارد، حسادت نتیجه طبیعی خشم است، و به تدریج به صورت نگرش نفرت نسبت به افراد بدل می شود. خشم فرد ممکن است نسبت به خود، افراد دیگر، و یا حتی اشیاء باشد. در الگوی حسادت غالباً ترس با خشم در آمیخته است. فرد حسود در روابط خود با شخص مورد علاقه اس احساس ناامنی می کند، و به خاطر از دست دادن پایگاه خویش در رابطه با محبت شخصی، احساس خطر می کند. علل حسادت و ماهیت آن بستگی به تربیت فرد دارد، و به هر حا به ناشادی فرد حسود می انجامد. در موارد جدی تر به ناسازگاریها و واکنشهای فرد مورد حسادت منتهی خواهد شد. حسادت در کودکی، احتملاً بر نگرشهای کودک نسبت به افراد جهان، نه تنها در کودکی بلکه درسراسر زندگی اش اثر می گذارد.

در کودکان حسادت یک تجربۀ عاطفی معمولی است، که غالباً ازتولد خواهر یا برادر جدید سرچشمه می گیرد. حسادت به ویژه هنگامی که کودک بزرگتر نخستین فرزوند خانواده است، و بین ۲ تا ۵ سال دارد، بیثشتر دیده می شود.

گاهی اوقات نیز حسادت در نتیجه تفاوت سنی خواهر و برادر به وجود می آید. کودک کوچکتر نسبت به امتیازات کودک بزرگتر، و کودک بزرگتر به محبت و توجه فوق العاده نسبت به کودک کوچکتردحسادت می ورزد. گاه کورک نسبت به یکی از والدین به ویژه پدر حسادت می ورزد. این احساس احتمالاً به خاطر تماس دائم با مادر و احساس تملک او به وجود می آید. در حالی که حسادت با سازگاری کودک در محیط بیرون از منزل به تدریج کم می شود، ولی اگر والدین، کودک را تحقیر و یا مورد مقایسه با دوستانشان و یا خواهر و بردارش قرار دهند، حسادت در او تشدید می گردد.

شاید برایتان جالب باشد:  عوامل ترس کودک

واکنش حسودی در کودکان کوچکتر

در بین کودکان کوچکتر واکنش حسودی، مستقیم و یا غیر مستقیم است. واکنش مستقیم عبارتند از پرخاشگری که شامل لگد زدن، گاز گرفتن،ناخن کشیدن و کتک زدن رقیب و یا شخصی است که کودک آرزوی جلب توجه و محبت بیشتر از او دارد. واکنش غیر مستقیم معمولا شامل بازگشت به رفتار کودکانه چون شب ادراری، انگشت مکیدن، جلب توجه یا ترس های تازه، دل بهم خوردگی، خرابکاری، بدزبانی و فحاشی و گاه ابراز محبت غیر عادی است.

واکنش حسودی در کودکان بزرگتر

در بین کودکان بزرگتر، پاسخهای حسادت آمیز متنوع تر و غیر مستقیم تر است. پرخاشگری در محیط بیرون از منزل و در زمین بازی، آزار رسانیدن به بچه های کوچک تر و حیوانات، خرابکاری، مخالفت کردن، بدخلقی، بی ادبی، شکایت کردن، نادیده گرفتن دیگران، از جمله واکنش های احتمالی این گونه کودکان است.

کودکان در میزان و شدت حسودی که تجربه می کنند با یکدیگر متفاوتند. علاوه بر این، هر کودک روش خاص خود را در ابراز حسودی دارد، که بر اثر تمرین و خطا رضایت بیشتری را عاید او کرده است. روانشناسان معتقدیند که در حسادت تفاوت جنسی و سنی وجود دارد. از هر سه کودک حسود، دو نفر آنان دخترند، و دو نقطۀ اوج حسودی در کودکان یکی در سه سالگی و دیگری درست قبل از بلوغ یعنی حدود یازده سالگی است.

نحقیقات نشان می دهد که کودک بزرگتر در خانواده بیش از کودکان دیگر حسودی را تجربه می کند؛ زیرا از سهیم شدن دیگران در عشق و محبت والدین نفرت دارد. در خانواده های کم جمعیت (۲ یا ۳ نفری) حسودی بیش از خانواده های پرجمعیت و یا خانواده هائی که دارای یک فرزند می باند، تجربه می شود.

شاید برایتان جالب باشد:  عوامل خشم کودک

به طور خلاصه حسادت اغلب محصول موقعیت خانوادگی به ویژه نگرش مادر و روش های انضباطی اوست. لذا مادران باید از توجه بیش از خد (زیاد و یا کم) نسبت به فرزندان خویش احتراز جویند، و از به کار گرفتن شیوه های انضباطی ناهماهنگ و نا همخوان که هر دو از عوامل تشدید کننده حسادت هستند، بپرهیزند.

پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید در بحث شرکت کنید؟
به راحتی می توانید شروع کنید.

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.